قالب وبلاگ

دریاچه اورمیه این روزها دوران سختی را می گذراند، درست مانند یك ماهی كه از آب بیرون افتاده و در حال نفس نفس زدن است هزاران نفر دور تا دورش ایستاده اند و فقط نظاره گر نفس های آخرند.

هر هیچ آبی هم در آن اطراف نیست كه دستی از میان جمعیت بیرون بیاید و ماهی را نجات دهد . نام این دریچه در متون اوستا به صورت چیچست آمده كه برخی این واژه را درخشنده و شفاف معنی كرده اند و دلیل این نامگذاری را وجود ذرات و بلورهای درخشان نمك در آن دانسته اند، اما حقیقت آن است كه این واژه آنقدر كهن است كه نمی توان به سادگی معنای واقعی آن را دریافت. وجود تپه باستانی حسنلو در نزدیكی دریاچه اورمیه (به فاصله 21 كیلو متر)نشان می دهد كه وجود زندگی و تمدن در اطراف دریاچه اورمیه چندین هزار سال قدمت دارد.

در روز جمعه در مساجد و اماكن مذهبی شركت كرده و با فاتحه ای روح جان باختگان زلزله آزربایجان را شاد كنیم .

كلیات :
سد ستارخان بر روی رودخانه اهرچای قرار گرفته است. این رودخانه ازجنوب شهر اهر عبور می كند و در ادامه مسیر خود به رودخانه قره‏سو می‏پیوندد. رودخانه قره سو نیز به رودخانه ارس و در نهایت به دریای خزر می ریزد. با احداث سد ستارخان ضمن كنترل و تنظیم جریان های سطحی رودخانه اهر، آب مورد نیاز بخشی از اراضی كشاورزی پایین دست سد و آب شهر شهرستان اهر تامین می گردد. این سد در 15 كیلومتری غرب شهر اهر در استان آذربایجان شرقی، در شمال غربی ایران قرار دارد.

دولت جمهوری اسلامی ایران بعد از گذشت 3 روز از زمین لرزه در آزربایجان اعلام كرد به كمك های خارجی نیاز هست.

 آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟
بى وفا حالا كه من افتاده‌ام از پا چرا؟

نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر مى خواستی, حالا چرا؟

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من كه یك امروز مهمان توأم, فردا چرا؟

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم
دیگر اكنون با جوانان ناز كن با ما چرا؟

ای شب هجران كه یك دم در تو چشم من نخفت
این قدر با بخت خواب آلود لالا چرا؟

آسمان چون شمع مشتاقان پریشان می‌كند
در شگفتم من نمى پاشد زهم دنیا چرا؟

شهریارا بی حبیب خود نمى كردی سفر
این سفر راه قیامت مى روی تنها چرا؟

ما زیاران چشم یاری داشتیم

بلایای طبیعی چیزی است كه به خاطر وقوع  آن هیچ فرد و یا مسئولی را نمی شود مورد بازخواست قرار داد و گفت كه چرا انجام شده یا چرا در اینجا و در این زمان رخ داده است. اما چیزی كه باعث ناراحتی می شود و هر مسئولی باید برای آن پاسخ گو باشد نوع برخورد با این گونه بلایا می باشد. در ساعت 16:30 در آزربایجان زلزله 6.2 ریشتر رخ می دهد و به دنبال آن زلزله ای دیگری در مقیاس 6.3 به ثبت می رسد، هر چند برای بافت فرسوده و اماكن مسكونی و روستای آزربایجان این مقیاس زلزله 100 برابر بیشتر از حد تصور است و این اماكن هیچ گونه تابی را در مقابل زمین لرزه های خیلی كمتر از این نیز نمی توانستند بیاورند بماند، این یك بعد قضیه و درداست كه در این مورد هیچ وقت قدمی تاثیر گذار برداشته نشده است.

زلزله اخیر هم مانند رخدادهای طبیعی و غیر طبیعی دیگر؛ وقتی سقوط هواپیماهای مسافربری منجر به كشته شدن شمار بسیاری از هموطنانمان می‌شود، زمانی كه هر ساله به اندازه كسری از جمعیت همسایگان جنوبی‌مان در تصادفات جاده‌ای كشته می‌دهیم، هنگامی كه با ردیف شدن چند مناسبت پشت سر هم، آمار غرق شدگان در سواحل شمالی كشور به سقف می‌رسد و ...، سخن از جان شهروندانی به میان است كه ظاهرا شمار جان باختگانشان هر چقدر هم كه بالا باشد، حتی منجر به اقدامی در آینده نیز نخواهد شد!