قالب وبلاگ

غرض از ذكر وقایع فوق این است كه نشان داده شود قیام های خرمی نه با بابك خرمی شروع و نه با بابك خرمی خاتمه یافته است. پس بابك را نمی توان موسس دین و حركات خرمی نامید و در این صورت اگر نام خرمی قبل از بابك وجود داشت باید دید ریشه در چه معنایی دارد و چرا دستگاه خلافت عباسی بابك را خرمی می نامید.

جواب سئوال این است كه دستگاه خلافت عباسی این واژه را بدون در نظر گرفتن رنگ پوست و زبان و ایدئولوژی اسلامی یا غیر اسلامی مخالفان سیاسی – نظامی خود در فلات ایران به هر انقلاب و شورش و قیام می داد و در دادن چنین عنوان ضابط خاصی وجود نداشت و چون واژه خرم و خرمی و خرمیه واژه ای عربی و فارسی نیست لذا بیشتر محققین عرب و فارس را دچار اشتباه كرده است و دستگاه خلافت نیز از ابهام معنایی این واژه بیشترین استفاده را در انحرافی نشان دادن ایدئولوژی اصلی بابكیان برده است تا جایی كه «ابن اثیر» در «الكامل» نیز اسیر این واژه گردیده و خرمدین را در ترجمه عربی به دین «فرج پرستی» ترجمه و تعبیر كرده است و گوید كه معنی خرم در عربی فرج است و مرد مجوس بر طبق اعتقاد به این دین می تواند با مادر و خواهر و دختر خود جفت و ازدواج نماید و بدین سبب دین آنها را دین فرج (اسفل اعضا زن) می نامند14. در صورتیكه اگر واژه خرم به عربی صحیح ترجمه گردد باید فرح معنی گردد نه فرج ولی چون در بین اعراب جاهلی اعرابی فرج پرست بودند و به آنها «عباد الفرج» می گفتند دستگاه خلافت عباسی جهت تخلیط ایدئولوژی خرمی با عباد الفرج های جاهلی چنین شگردی زده و با دمیدن در بوق و كرنای یك «ترجمه غلط» ازدواج با محارم را به شیعیان حرمی آذربایجان نسبت داده و همانطوریكه قبلاً نیز ذكر شد با دادن یك میلیون نفر كشته توانست بابك را از راس قیام انقلابیون آذربایجان بركنار و سرزمین آذربایجان را نیمه مخروبه نماید.

به هر حال آنچه از نظر واژه شناسی اهمیت دارد این است كه اگر این واژه خرم و خرمی و خرمیه - با حذف پسوندهای مربوطه–  واژه ای عربی و فارسی نیست پس باید دید كه متعلق به كدام زبان است و معنی واقعی آن چیست و چرا تا به امروز نویسندگان و محققان عرب و فارس به بیراهه رفته و خود و تاریخ واقعی یك ملتی كه به غیوری و غیرتمندی موصوف است چنین آلوده به انحراف جنسی كرده و خود نیز در گل همان انحراف مانده اند.

چون این مسئله را اینجانب برای اولین بار در باب «بابك پژوهی» و «سرخ جامه پژوهی» با اتكا به زبان شناسی مفتوح می نمایم و قبل از اینجانب در هیچ مقاله و كتابی در باب سرخ جامگان پژوهی مطرح نگردیده است لذا سعی براین خواهد بود تا مسئله تا حد امكان بصورت ساده طرح گردد كه ابهامی در این مورد باقی نماند و تحقیق كافی و شافی بعهده پژوهشگران جوان واگذار می گردد. در مورد واژه «خرم» می شود گفت كه این واژه یك واژه «اكدی» است و در زبان اكدی معنی سركش و نافرمان را می دهد. در مورد زبان اكدی باید گفت كه شهر اكد در بین النهرین واقع بود و نام پایتخت سارگون در بین سالهای 2350 – 2294 قبل از میلاد بود.

زبان اكدی به دو شاخه تقسیم می شود یكی «زبان اكدی بابلی» و دیگری «زبان اكدی آشوری».

بؤلوم لر: چریك های حرامی آذربایجان ،